Δευτέρα 17 Σεπτεμβρίου 2012

" Λεφτά υπάρχουν " ...!

Ήρκεσαν οι δύο αυτές μαγικές λέξεις («λεφτά υπάρχουν») για να καταφέρει ο αλήστου μνήμης, πρώην πρωθυπουργός Γιώργος Παπανδρέου να παραπλανήσει τον Ελληνικό Λαό και να υφαρπάξει την ψήφο του, πριν περίπου 3 χρόνια !


Ερωτηθείς, ένα χρόνο μετά, από δημοσιογράφο τηλεοπτικού σταθμού, αν «πράγματι ακόμη πιστεύει ότι λεφτά υπάρχουν», χαμογέλασε ειρωνικά και απαξιωτικά και απήντησε: «Φυσικά και υπάρχουν λεφτά ! Το ερώτημα όμως είναι, πού είναι αυτά τα λεφτά !!».

Πέρασαν έκτοτε δύο χρόνια και επίκεινται νέα μέτρα ύψους 12 δις. ευρώ, με περικοπές μισθών, συντάξεων, επιδομάτων κλπ., που μέλλουν να οδηγήσουν  νέες, ευρύτατες ομάδες του Ελληνικού Λαού , στην φτώχεια και στην  εξαθλίωση , με τουλάχιστον 400.00 νέους ανέργους και το κλείσιμο
περισσοτέρων από 100.000 μικρών και μεσαίων επιχειρήσεων !

Προτείνω στον πρωθυπουργό κ. Αντώνη Σαμαρά όπως, πριν εξαγγείλει τα νέα δυσβάστακτα μέτρα, καλέσει δημόσια τον πρώην πρωθυπουργό, νυν βουλευτήν Αχαϊας , άρτι επανεκλεγέντα Πρόεδρο της Σοσιαλιστικής Διεθνούς και ήδη επισκέπτη καθηγητή του φημισμένου πανεπιστημίου Harvard  των  ΗΠΑ , Γιώργο Παπανδρέου να ενημερώσει την Κυβέρνηση με γραπτή δήλωσή του , αν βρήκε πού είναι αυτά τα λεφτά (δυό χρόνια ψάξιμο είναι υπεραρκετά), ώστε να μειωθούν αντίστοιχα και οι οδυνηρές περικοπές των εισοδημάτων εκατοντάδων χιλιάδων Ελλήνων πολιτών.

Μιχάλης Σ. Βάρδας





Πρώτη δημοσίευση : www.antinews.gr

Τρίτη 14 Αυγούστου 2012

13 Αυγούστου 1922 : Η αρχή της Μικρασιατικής Καταστροφής . Σαν σήμερα πριν 90 χρόνια.


” Η Αγγλική Κυβέρνησις ευκόλως θα εννοήση ότι , εάν ο Ελληνικός Στρατός υποχωρήση εκ των σημερινών αυτού θέσεων, προστατευουσών τους πληθυσμούς της Μικράς Ασίας και των Στενών του Ελλησπόντου, ού μόνον θα εκτεθώσιν οι Χριστιανικοί ούτοι πληθυσμοί εις τας φρικαλεότητας της Κεμαλικής επιδρομής, αλλά η Τουρκική αλαζονεία προ ουδενός θα αναχαιτισθή και η Κεμαλική πρόοδος δεν θα κρατηθή ούτε εις τα υπό της Συνθήκης των Σεβρών οριζόμενα όρια , ούτε εις την Σμύρνην , αλλά θα καταλάβη τα Στενά “.




(Χαρακτηριστικό απόσπασμα από επιστολή του Έλληνος Πρωθυπουργού Δ. Γούναρη προς τον Βρεττανό Υπουργό επί των Εξωτερικών Λόρδον Κώρζον. 10/23 Φεβρουαρίου 1922).



Σαν χθες , πριν 90 χρόνια, ο Ελληνικός Στρατός εδέχθη αιφνιδιαστική σφοδρή επίθεση σε τρία μέτωπα , στην αμυντική γραμμή περί το Αφιόν Καραχισάρ (περιοχή ευθύνης του Α΄Σώματος Στρατού). Από της 6ης πρωινής ώρας, το τουρκικό βαρύ πυροβολικό εβομβάρδιζε τον τομέα της ΙV Mεραρχίας , νότια-νοτιοδυτικά του ποταμού Ακάρ (παραποτάμου του ποταμού Σαγγαρίου) και τον τομέα της Ι Μεραρχίας μαχομένην δυτικά της ΙV Μεραρχίας (νότια του Ακάρ Ντάγ) . Συγχρόνως, το Τουρκικό Σώμα Ιππικού , αφού είχε κατορθώσει μέσα από δύσβατες χαράδρες του ποταμού Ακάρ να αχθεί προς δυσμάς χωρίς να γίνει αντιληπτόν από την Ελληνική στρατιωτική ηγεσία, επετέθη κατά του δεξιού πλευρού και των νώτων των μαχομένων Ελληνικών Μεραρχιών (Ι και IV), απέκοψε αυτές από τις γραμμές του ανεφοδιασμού και των εφεδρειών των και κατέστρεψε τμήμα της σιδηροδρομικής γραμμής Αφιόν Καραχισάρ-Σμύρνης !



Η τουρκική επίθεση στα πιό πάνω μέτωπα ήταν καταιγιστική και καθώρισε αποφασιστικά την έκβαση του πολέμου. Η νέα (δύο μόλις μηνών) ηγεσία της Στρατιάς Μικράς Ασίας δεν είχε προλάβει να συμπτύξει το Μέτωπο μήκους 800 περίπου χιλιομέτρων και να αναδιατάξει τις διατιθέμενες δυνάμεις, σύμφωνα με την υποβληθείσα έκθεση του διοικητού της, Αρχιστρατήγου Γ. Χατζανέστη . Το σχέδιον Χατζανέστη γιά την αιφνιδιαστική προέλαση προς Κωνσταντινούπολη που είχεν ορισθεί γιά την 14ην Ιουλίου 1922, δεν είχε καταστή δυνατόν να υλοποιηθεί, ίσως, λόγω της επιδειχθείσης ατολμίας της Ελληνικής Κυβέρνησης ..!



Η σειρά των επακολουθησάντων πολεμικών γεγονότων είναι σήμερα , λιγώτερο ή περισσότερο γνωστή. Πέντε Ελληνικές Μεραρχίες (οι πιό πάνω και οι V , VII και ΙΧ) αναγκάσθηκαν σε άτακτη υποχώρηση, εγκλωβίσθηκαν στην κοιλάδα του Αλή Βεράν στις 17 Αυγούστου 1922 και εκεί έδωσαν την ομώνυμη μεγαλύτερη και φονικώτερη μάχη του υποχωρητικού πολέμου , την μάχη του Αλή Βεράν.



Τα 2/3 των Ελληνικών δυνάμεων αιχμαλωτίσθηκαν (μεταξύ των αιχμαλωτισθέντων περιελαμβάνοντο και οι διοικητές των Α’ και Β΄Σωμάτων Στρατού , Υποστράτηγοι Ν. Τρικούπης και Κ.Διγενής) .



Υπολείμματα των 5 Ελληνικών Μεραρχιών , υπό τον Συνταγματάρχη Γαρδίκα, διέφυγαν την αιχμαλωσία και τελικά διεσώθησαν (σε κακή κατάσταση) στην Σμύρνη. Το Γ΄Σώμα Στρατού δεν μετέσχε ουσιαστικά στον υποχωρητικό πόλεμο του Αυγούστου του 1922. Ένεκα όμως της άτακτης υποχώρησης των Α΄και Β΄ Σωμάτων Στρατού , αναγκάσθηκε να εγκαταλείψει τον τομέα ευθύνης του (περιοχή Εσκή Σεχήρ – Σεϊντή Γαζή) , ώστε να μην αποκοπεί εντός της Μικράς Ασίας από τον , προελαύνοντα προς δυσμάς, Τουρκικό Στρατό και να διαπεραιωθεί στην Ανατολική Θράκη με
σχετική  τάξη.



Στις 28 Αυγούστου 1922 δεν υπήρχε Ελληνικός Στρατός στην προαιώνια κοιτίδα 3.000 ετών Ελληνισμού, την  Μικρά Ασία! Η Σμύρνη είχε παραδοθεί στις φλόγες (και στον συνωστισμό της σήμερον, συγκυβερνώσας Ρεμπούση). 

Οι συμπαγείς Ελληνικοί πληθυσμοί της ” καθ΄ημάς Ανατολής ”  είχαν αρχίσει να ζούν το δικό τους δράμα …



Μιχάλης Σ. Βάρδας







This entry was posted in Πρώτη Σελίδα. www.antinews.gr  την 14/8/2012

Παρασκευή 3 Αυγούστου 2012

Γιατί η Κυβέρνηση Σαμαρά-Βενιζέλου επιθυμεί να ξεπουλήσει την ΔΕΗ ;

Στο φύλλο 1028/15.7.2012 της έγκριτης εβδομαδιαίας εφημερίδος " ΤΟ ΠΑΡΟΝ της Κυριακής " , δημοσιεύεται δημοσκόπηση της εταιρίας RASS, από την οποία προκύπτει ότι σημαντική μερίδα του ελληνικού λαού τάσσεται υπέρ των αποκρατικοποιήσεων δημοσίων οργανισμών και επιχειρήσεων "γιά να μην (τάχατες) παρθούν νέα μέτρα" , τα οποία όμως, ως γνωστόν , πρόκειται πολύ σύντομα να ανακοινωθούν και αφορούν σε νέα αφαίμαξη του εισοδήματός του κατά 11,5 δις ευρώ , γιά την διετία 2013-2014.

Κάτι τέτοιο είναι, κατ΄αρχήν, φυσικό και αναμενόμενο από έναν λαό που επί σειρά μηνών εκφοβίζεται , απειλείται και τρομοκρατείται από ποικίλλα κέντρα εγχώρια και αλλοδαπά, χωρίς οι εκλεγμένες, δημοκρατικά, κυβερνήσεις του να έχουν την παραμικρή διάθεση να τον προστατεύσουν : να υλοποιήσουν , δηλαδή, αυτονόητη και βασική υποχρέωσή τους .

 Και επειδή το θέμα είναι πολύ μεγάλο , θα αναφερθώ επιλεκτικά στην επιχειρούμενη "αποκρατικοποίηση" της ΔΕΗ , με ευτελές τίμημα γιά την οποίαν ,το εύλογο ενδιαφέρον των δανειστών μας διεθνών τοκογλύφων είναι τεράστιο ..!

Η ΔΕΗ παρέχει ηλεκτρική ενέργεια στους έλληνες πολίτες στην πολύ χαμηλή τιμή των 12 λεπτών (περίπου) ανά κιλοβαττώρα (kWh) , γιά τις πρώτες 800 kWh. Έχουμε την φθηνότερη τιμή ηλεκτρικού ρεύματος σε ολόκληρη την Ευρώπη, μετά την Λεττονία , όπου το ρεύμα πωλείται στα 11 λεπτά (περίπου) , διότι η μικρή αυτή Βαλτική χώρα κληρονόμησε πυρηνικά εργοστάσια παραγωγής , μετά την κατάρρευση της Σοβιετικής Ένωσης , τα οποία, ως γνωστόν, παράγουν πολύ φθηνή ηλεκτρική ενέργεια. Στην επισπεύδουσα ,την εκποίηση της ΔΕΗ, Γερμανία το ηλεκτρικό ρεύμα τιμάται 27 λεπτά ανά kWh , γιά τις πρώτες 1000 kWh ! Προσέξτε όμως : στην Γερμανία , η Αγορά ηλεκτρικής ενεργείας έχει απελευθερωθεί (ιδιωτικοποιηθεί) πριν 12 περίπου χρόνια . Από τότε , η τιμή του , αντί να μειωθεί, έχει αυξηθεί κατά 153% , όταν οι βασικοί μισθοί και οι συντάξεις (από το 2003 και μετά) μειώθηκαν κατά 0,8% !!

Είμαι βέβαιος ότι οι μετασχόντες στην δημοσκόπηση της RASS , καθόλου δεν εγνώριζαν τι έχουν να πάθουν , όταν... με το καλό, παραδώσουμε την ΔΕΗ στους Γερμανούς και λοιπούς "φίλους μας", αντί πινακίου φακής, φυσικά.

Σε καμμία άλλη ευρωπαϊκή χώρα δεν έχει ιδιωτικοποιηθεί η ηλεκτρική ενέργεια!  Τα σοβαρά κράτη προστατεύουν τους πολίτες τους , ιδιαίτερα τους πιό αδύναμους και δεν τους παραδίδουν ανυπεράσπιστους ως βορά στα διάφορα καρτέλ. Στην Γερμανία , όλες οι άλλες βασικές υποδομές είναι κρατικές (σιδηρόδρομοι, τράμ, Lufthansa, Deutsche Telekom, ταχυδρομεία, σχολεία, πανεπιστήμια, παιδικοί σταθμοί και πολλές άλλες) !

Ο ελληνικός λαός οφείλει να αγωνισθεί γιά να παραμείνει η ΔΕΗ υπό τον έλεγχο του Κράτους , γιά να μπορεί να έχει ηλεκτρικό ρεύμα σε χαμηλή τιμή . Χωρίς φθηνό ηλεκτρικό ρεύμα δεν μπορεί να υπάρξει ούτε βιομηχανία ούτε βιοτεχνία ξανά στην Ελλάδα, κύριε υπουργέ Εθνικής Οικονομίας και κύριε υπουργέ ...Ανάπτυξης ! Δεν χρειάζεται να μην έχετε τελειώσει το Πολυτεχνείο γιά να ισχυρίζεσθε ότι δεν γνωρίζατε αυτά τα απλά πράγματα ..!

Μιχάλης Σ. Βάρδας Διπλ. Ηλεκτρολόγος Μηχανικός ΕΜΠ,
Πρώην Γραμματέας της Κεντρικής Επιτροπής του ΛΑ.Ο.Σ.,
Αθήνα.

Παρασκευή 17 Φεβρουαρίου 2012

Βαρύτατες ευθύνες καταλογίζονται στον πρωθυπουργό Παπαδήμο και στους συγκυβερνώντες Παπανδρέου και Σαμαρά γιά την παρωδία ψήφισης του νέου Μνημονίου



Ο καθηγητής του Συνταγματικού Δικαίου και Nομικός Σύμβουλος του πρώην πρωθυπουργού
Ανδρέα Παπανδρέου , κατακεραυνώνει τους ηθικούς και φυσικούς αυτουργούς της πλήρους
υποδούλωσης της Πατρίδας μας στους δανειστές της.

Δείτε το σχετικό video !
Πηγή : www.ixnos.blogspot.com

Τετάρτη 15 Φεβρουαρίου 2012

Γιατί η Ελλάδα καλείται να παραδώσει τα Όπλα της στους εχθρούς της ;

Με τις επερχόμενες δανειακές συμβάσεις (παλαιά και νέα), η Ελλάδα καλείται να παραδώσει το Όπλα της !

Αυτά είναι το Ελληνικό Δίκαιο που διέπει την έκδοση και διαχείριση των Ελληνικών Ομολόγων και η Στάση Πληρωμών.

Αν η Ελλάδα υποκύψει τώρα ένεκα της ολιγωρίας των αδυνάμων πολιτικών ηγεσιών της, θα εξαθλιωθεί , θα καταστραφεί και, τελικά, θα υποδουλωθεί στους νέους δυνάστες της οριστικά και αμετάκλητα !!!


Πέρα από την τρομοκρατία που ασκείται στους Έλληνες για το ενδεχόμενο «χρεωκοπίας» της Ελλάδας, επιστροφής στη δραχμή κλπ., η ουσία είναι ότι ενώ η στάση πληρωμών αποτελεί πλέον ρεαλιστικό ενδεχόμενο, δεν φαίνεται να υπάρχει καμμία σοβαρή προετοιμασία της Ελλάδας για να την αντιμετωπίσει, εάν χρειασθεί (δημιουργία αποθεμάτων τροφίμων, καυσίμων, φαρμάκων , πολεμοφοδίων κλπ). Η γενική παραπληροφόρηση – τηλεοπτική και μη – συσκοτίζει την κατάσταση ακόμη περισσότερο. Ο κόσμος ακούει «στάση πληρωμών» ή «χρεωκοπία» και πανικοβάλλεται .

Η αλήθεια είναι όμως, ότι ακόμη και εάν ένα κράτος κηρύξει στάση πληρωμών προς τους δανειστές του (αυτό εννοεί ο όρος «χρεωκοπία» κράτους), το κράτος εξακολουθεί να έχει στη διάθεσή του χρήματα από φόρους για πληρωμές των βασικών του λειτουργιών. «Στάση πληρωμών» ή «χρεωκοπία» κράτους στο διεθνές οικονομικό λεξιλόγιο δεν σημαίνει ότι το κράτος δεν έχει καθόλου χρήματα, αλλά ότι το κράτος παύει να εξυπηρετεί τα δάνειά του. Άσχετα από το επιθυμητό ή μη μίας στάσης πληρωμών των ελληνικών δανείων, η Ελλάδα πρέπει να προετοιμασθεί για μία τέτοια περίπτωση, για τον πολύ απλό λόγο ότι το ενδεχόμενο αυτό γίνεται όλο και πιό πιθανό. Πώς όμως θα πρέπει να χειρισθεί μια τέτοια κατάσταση;

Αυτό που δεν μας λένε: Κατάσταση (έκτακτης) Ανάγκης ή State of Necessity
Επιμελώς αποκρύπτεται στην Ελλάδα από όλους ότι το διεθνές δίκαιο αναγνωρίζει σε ένα κράτος που βρίσκεται σε κατάσταση δημοσιονομικής αδυναμίας (αγγλ.: State of Necessity) το δικαίωμα να αναστείλει την πληρωμή των δανείων του. Αυτό αποτελεί κοινό τόπο γιά όσους ασχολούνται με το διεθνές δίκαιο, έχει δε αυτή κωδικοποιηθεί από την Διεθνή Νομική Επιτροπή των Ηνωμένων Εθνών (International Law Commission) από εφαρμογή αυτού του κανόνα για πάνω από έναν αιώνα στο διεθνές δίκαιο. Δείτε στο ILC-Yearbook του 1980 , πόσα ενδιαφέροντα επιχειρήματα μπορεί να χρησιμοποιήσει η Ελλάδα έναντι των δανειστών της (από τη σελίδα 14 και μετά, ειδικά από το σημείο 25 και έπειτα . Η Ελλάδα έχει στο χέρι της τη δυνατότητα να πει ένα νομιμώτατο «ελάτε να πάρετε όταν έχουμε» στους δανειστές της !

Αυτό που αποκρύπτεται ακόμη πιο επιμελώς είναι ότι υπάρχει σήμερα όλο και πιο έντονη διεθνής αμφισβήτηση της δυνατότητας αναστολής των πληρωμών όταν τα δάνεια οφείλονται σε ιδιώτες δανειστές (όχι κράτη) και υπάγονται σε αλλοδαπό δίκαιο. Η σημαντικώτερη αμφισβήτηση αυτού του είδους τα τελευταία χρόνια προήλθε από το γερμανικό συνταγματικό δικαστήριο το 2007, σε σχέση με τα χρέη της Αργεντινής, τη στιγμή που άλλα ανώτατα δικαστήρια (όπως της Ιταλίας το 2005) είχαν αναγνωρίσει ότι η Αργεντινή δικαιούται να αναστείλει τις πληρωμές των δανείων προς ιδιώτες πιστωτές, ακόμη και εάν αυτά υπάγονται στο αγγλικό δίκαιο.

Αυτός είναι λοιπόν ο λόγος, για τον οποίο υπάρχει τέτοια πίεση για το αγγλικό δίκαιο και ταυτόχρονα (κάτι που καθόλου δεν λέγεται δημοσίως) για το δικαστήριο που θα κρίνει α) αν η Ελλάδα είναι πράγματι σε state of necessity και β) αν δικαιούται να αναστείλει τις πληρωμές προς ιδιώτες. Είναι η μόνη ελπίδα που έχουν σήμερα οι ιδιώτες πιστωτές να ξεπεράσουν το σημαντικώτατο νομικό εμπόδιο της State of Necessity.


Η δυνατότητα να επικαλεσθεί η Ελλάδα State of Necessity σε περίπτωση χρηματοδοτικού αδιεξόδου είναι το βασικό της όπλο, που κινδυνεύει με το αγγλικό δίκαιο. Το ελληνικό δίκαιο (άρθρο 31 ν. 1914/1990) προβλέπει ότι οι όροι των ομολόγων (επιτόκιο, χρόνος αποπληρωμής κλπ.) ρυθμίζονται με απλές υπουργικές αποφάσεις. Αυτό σημαίνει ότι, όταν η Ελλάδα επικαλεσθεί State of Necessity, μπορεί την άλλη στιγμή με μια απλή υπουργική απόφαση να σταματήσει την τοκογονία των ομολόγων (0% επιτόκιο) και να αναστείλει την πληρωμή τους για όσο διαρκεί η State of Necessity. Με τον τρόπο αυτό, ρίχνει το έλλειμμά της κατά 4-5% ή περισσότερο (όσο είναι η δαπάνη των τόκων ως ποσοστό του ΑΕΠ) και σταματάει να έχει την πίεση της αποπληρωμής του χρέους. Το σημαντικώτερο : Η νομιμότητα μίας τέτοιας ενέργειας θα κριθεί (πλην περιπτώσεων όπου ενεργοποιούνται ρήτρες διεθνούς διαιτησίας) από τα ελληνικά δικαστήρια αποκλειστικά !
Το ίδιο ακριβώς μπορεί να κάνει και με τα δάνεια του Μνημονίου, με τη διαφορά ότι εδώ θα χρειαστεί νέος νόμος της Βουλής και όχι απλή υπουργική απόφαση. Εδώ η επίκληση της State of Necessity θα είναι όμως πιο ασφαλής, διότι η εφαρμογή της State of Necessity δεν αμφισβητείται έναντι άλλων κρατών ή διεθνών οργανισμών – ασχέτως του ότι η δανειακή σύμβαση του Μνημονίου προβλέπει παραίτηση της Ελλάδας από ασυλίες εθνικής κυριαρχίας: Αυτά δεν ισχύουν όταν υπάρχει State of Necessity, που αποτελεί Αναγκαστικό Διεθνές Δίκαιο ! Εδώ η νομιμότητα της State of Necessity θα κριθεί από το Δικαστήριο της Ευρωπαϊκής Ένωσης, που πολύ δύσκολα θα αρνηθεί ότι η Ελλάδα βρίσκεται πράγματι σε State of Necessity!

Σε απλή αριθμητική, η επίκληση της State of Necessity σημαίνει για την Ελλάδα αυτόματη μείωση του ελλείμματός της στο 3-4%, το οποίο μπορεί να καλυφθεί (εντός του ευρώ και χωρίς καμία ανάγκη για μετάβαση στη δραχμή) είτε με εσωτερικό δανεισμό, είτε με στοχευμένες περικοπές δαπανών, είτε με δανεισμό από τρίτα κράτη, που θα είχαν ενδιαφέρον ή συμφέρον να δανείσουν την Ελλάδα. Για τους δανειστές της Ελλάδας σημαίνει ότι κρατούν όλο το κεφάλαιό τους, αλλά θα ξεκινήσουν ξανά να εισπράττουν τόκους και να μπορούν να ζητήσουν αποπληρωμή του κεφαλαίου τους, όταν η Ελλάδα δηλώσει ότι έχει ξεπεράσει τη State of Necessity. Αυτό θα συμβεί από τη στιγμή που θα επιτευχθούν τα πρώτα πλεονάσματα και βελτιωθεί η διεθνής χρηματοπιστωτική εικόνα της Ελλάδας, ώστε να μπορεί να απευθυνθεί ξανά στις αγορές χρήματος.

Εδώ τίθεται το ερώτημα: Αν είναι τόσο απλό και τόσο εύκολο, γιατί δεν θέλουν όλοι να ακολουθήσει η Ελλάδα αυτή την λύση, που αφήνει ευχαριστημένους και την Ελλάδα, που θα ξεφύγει από το Μνημόνιο, και τους δανειστές, που δεν θα πρέπει να υποστούν κανένα haircut;

Πρώτον, διότι από τον Οκτώβριο του 2009 και μετά η ηγεσία της Ελλάδας υπηρετεί οποιαδήποτε άλλα συμφέροντα, εκτός από τα ελληνικά.
Δεύτερον, διότι η ελληνική κρίση προκλήθηκε στα πλαίσια ευρύτερου νομισματικού πολέμου και συντηρείται στα πλαίσια του ίδιου νομισματικού πολέμου.
Τρίτον, διότι η ελληνική κρίση είναι μια μοναδική ευκαιρία για την λεηλασία της ελληνικής δημόσιας περιουσίας και του ελληνικού χρηματοπιστωτικού συστήματος και αυτοί που κινούν τα νήματα δεν θέλουν να αφήσουν τέτοια ευκαιρία να πάει χαμένη !!

Αυτά όλα μπορούν να ακούγονται σαν θεωρίες συνωμοσίας, όμως είναι και η μόνη λογική εξήγηση για το γεγονός ότι μέχρι σήμερα δεν έχει διερευνηθεί η προφανής (και νόμιμη) λύση για την Ελλάδα, που είναι η, σε διαπραγμάτευση με τους εταίρους, κήρυξη της Ελλάδας σε προσωρινή State of Necessity (δημοσιονομική αδυναμία), ζητώντας από τους πιστωτές να μην χάσουν κεφάλαιο (όπως θα συμβεί αν τελικά συμφωνηθεί το PSI), αλλά μόνον τόκους για κάποιο χρονικό διάστημα, μέχρι να βελτιώσει η Ελλάδα τα οικονομικά της.

Δεδομένα πάντως είναι ότι α) η State of Necessity ως κανόνας του διεθνούς δικαίου είναι σήμερα σε ισχύ και ήταν σε ισχύ και πριν το 2009 και β) κανείς δεν μιλάει για αυτή την πολύ ρεαλιστική εκδοχή, ενώ διαδεδομένες είναι οι πολύ λιγώτερο ρεαλιστικές συζητήσεις για λογιστικό έλεγχο του χρέους κλπ.
Αν αυτά από μόνα τους δεν μας υποψιάζουν ότι οι θεωρίες συνωμοσίας έχουν κάποια βάση, ας δούμε τουλάχιστον θετικά την πραγματικότητα μίας ενδεχόμενης ελληνικής Στάσης Πληρωμών : Η Ελλάδα πρέπει επειγόντως να σχεδιάσει την διαχείριση μίας τέτοιας κατάστασης προς το συμφέρον της. Και το καθαρό συμφέρον της είναι, αν χρειασθεί, να επικαλεσθεί State of Necessity, όπως είναι όλο και πιθανώτερο, να το κάνει αυτό με τα ελληνικά ομόλογα υπό το υπάρχον σημερινό καθεστώς τους , εκείνο του Ελληνικού Δικαίου , σε καμμία δε περίπτωση του Αγγλικού !

Μιχάλης Σ. Βάρδας,
Πρώην Γραμματέας της Κεντρικής Επιτροπής ΛΑ.Ο.Σ.
Αθήνα.

Τετάρτη 4 Ιανουαρίου 2012

Κύριε Διοικητά της Τράπεζας της Ελλάδος : Με το Ευρώ εσείς επτωχεύσατε την Πατρίδα μας, όχι με την Δραχμή !

Στην έγκριτη εφημερίδα "Καθημερινή" της Κυριακής 1ης Ιανουαρίου 2012 , δημοσιεύεται συνέντευξη του διοικητού της Τραπέζης της Ελλάδος κ. Γ. Προβόπουλου μετά του κ. Αλέξη Παπαχελά , διευθυντού της εφημερίδας . Λόγω της κρισιμότητας των στιγμών που διέρχεται η Πατρίδα μας και της πρόθεσης μας να σχολιάσουμε την, τουλάχιστον άστοχη , χρονικά και πολιτικά , παρέμβαση του διοικητού της ΤτΕ κ. Γ. Προβόπουλου κατά εθνικού μας νομίσματος , που τελείως άκριτα και επιπόλαια εγκαταλείψαμε, πριν 10 περίπου χρόνια, παραθέτουμε παρακάτω το πλήρες κείμενο της συνέντευξης :

Δραχμή σημαίνει επιστροφή στο '50

Ο διοικητής της Τράπεζας της Ελλάδος Γ. Προβόπουλος προειδοποιεί για σοβαρές ελλείψεις σε βασικά είδη και υποτίμηση έως 70%.

Συνέντευξη στον Αλέξη Παπαχελά .

Με αληθινή κόλαση θα ισοδυναμούσε μια επιστροφή της χώρας στη δραχμή. Στη συνέντευξη που ακολουθεί (*), ο διοικητής της Τράπεζας της Ελλάδος κ. Γιώργος Προβόπουλος είναι ξεκάθαρος. Και προειδοποιεί: «Σε τέτοιες "ανώμαλες" καταστάσεις, αυτοί που κυρίως χάνουν είναι οι πολλοί και οι αδύνατοι. Αυτοί που θα επωφεληθούν, όπως άλλωστε συνέβη και στο παρελθόν σε έκτακτες καταστάσεις, θα είναι οι λίγοι επιτήδειοι».Και προκειμένου να υπάρχει μια πρακτική διάσταση της επόμενης μέρας από τη φυγή από το ευρώ, ο κ. Προβόπουλος δεν διστάζει να προβλέψει «σοβαρές ελλείψεις σε αρκετά βασικά είδη» και να κάνει λόγο για «τα σχολεία, τα νοσοκομεία και γενικά τις δημόσιες υπηρεσίες, που θα αντιμετωπίσουν δυσκολίες στη λειτουργία τους», ενώ «ελλείψει καυσίμων, ο στρατός και η αστυνομία δεν θα μπορούν να κινούν τα οχήματα». Εικόνες που «οδηγούν» σε επάνοδο στη δεκαετία του '50, όπως λέει. Κι όλα αυτά, με ένα νέο νόμισμα που θα υποτιμηθεί σημαντικά, ενδεχομένως έως και 60% - 70%. Ερώτηση : Eνα πράγμα που τρομάζει είναι ότι σοβαροί οικονομολόγοι αρχίζουν να λένε ότι ενδεχομένως η χώρα, το πολιτικό της σύστημα, η κοινωνία, τα media, ο επιχειρηματικός κόσμος να μη σηκώνουν αυτό που χρειάζεται να γίνει για να μείνει η Ελλάδα στο ευρώ και μπορεί μια λύση να είναι να πάμε στη δραχμή. Πιστεύετε σε αυτήν την άποψη;Απάντηση : Θα πρέπει να βοηθήσουμε να κατανοήσει ο απλός άνθρωπος, που δεν είναι ειδήμων, ότι τυχόν επιστροφή στη δραχμή θα ισοδυναμούσε, τα πρώτα τουλάχιστον χρόνια, με αληθινή κόλαση.Ερώτηση : Οταν λέτε αληθινή κόλαση;Απάντηση : Επιστροφή στη δραχμή σημαίνει ότι στη μεταβατική περίοδο, μέχρι δηλαδή να κυκλοφορήσουν σε φυσική μορφή τα νέα χαρτονομίσματα, δεν θα υπάρχουν πρακτικώς δραχμές παρά μόνον σε λογιστική μορφή. Δηλαδή, μόνο οι συναλλαγές μέσω τραπεζικών λογαριασμών θα μπορούν να γίνουν σε δραχμές. Θα υπάρχει, πάντως, ακόμη το παλαιό νόμισμα, το ευρώ. Το ευρώ, όμως, στο νέο περιβάλλον θα είναι το «σκληρό» νόμισμα και γι' αυτό σύντομα θα αποτραβηχθεί. Διότι όποιος έχει χαρτονομίσματα ευρώ θα θέλει να τα κρατήσει στην άκρη ως μέσον αποθησαυρισμού και διαφύλαξης της αξίας της περιουσίας του. Ετσι λοιπόν θα φθάσουμε μοιραία σε καθεστώς αντιπραγματισμού. Δίνει π.χ. κάποιος ένα κιλό λάδι για να πάρει τρία κιλά αλεύρι. Δεδομένου ότι η χώρα μας στηρίζεται σε μεγάλο βαθμό στις εισαγωγές, για την πραγματοποίηση των οποίων θα απαιτείται, βεβαίως, συνάλλαγμα και όχι δραχμές, θα παρουσιαστούν σημαντικές ελλείψεις. Ελλείψεις π.χ. σε καύσιμα, σε πρώτες ύλες, ακόμη και σε αγροτικά προϊόντα, διότι εξαιτίας της αδύναμης ανταγωνιστικότητας της χώρας, ακόμη και τα τρόφιμα είναι σε μεγάλο βαθμό εισαγόμενα. Θα υπάρξουν, επομένως, σοβαρές ελλείψεις σε αρκετά βασικά είδη. Τα σχολεία, τα νοσοκομεία και γενικά οι δημόσιες υπηρεσίες θα αντιμετωπίσουν δυσκολίες στη λειτουργία τους. Ελλείψει καυσίμων, ο στρατός και η αστυνομία δεν θα μπορούν να κινούν τα οχήματα. Μετά την πάροδο αρκετού χρόνου τα πράγματα θα έρθουν, βεβαίως, σε κάποια καλύτερη ισορροπία, όμως στην πρώτη μεταβατική περίοδο θα βιώσουμε ένα εφιαλτικό σενάριο. Γι' αυτό ακριβώς περιγράφω κάποιες ζοφερές καταστάσεις, ώστε να κατανοήσει ο κόσμος τι πιθανότατα θα μπορούσε να συμβεί. Και δεν αναφέρομαι εδώ σε πιθανές κοινωνικές εκρήξεις, που θα ήταν αναμενόμενες σε ένα τέτοιο περιβάλλον. Κάποιοι άνθρωποι και μάλιστα καλοπροαίρετοι πιστεύουν αφελώς ότι επιστροφή στη δραχμή σημαίνει πως γυρίζουμε περίπου στο 2000, δηλαδή στο χρονικό σημείο λίγο πριν να μπούμε στη Ζώνη του Ευρώ. Και θυμούνται ότι την περίοδο εκείνη περνούσαν αρκετά καλά, άρα θεωρούν ότι δεν θα ήταν πρόβλημα η επιστροφή στη δραχμή. Ομως, τα πράγματα δεν είναι έτσι. Για τους λόγους που ανέφερα, επιστροφή στη δραχμή σημαίνει επιστροφή της χώρας δεκαετίες πίσω.Ερώτηση : Να σας ρωτήσω για να το καταλάβει όμως και ο κόσμος. Πόσο καιρό και τι προσπάθεια θα χρειαστεί για να πάμε στη δραχμή; Μερικοί πιστεύουν ότι μπορείτε εσείς να πατήσετε ένα κουμπί ένα βράδυ και η χώρα να πάει στη δραχμή πάρα πολύ απλά. Γίνεται αυτό;Απάντηση : Αυτό είναι λάθος. Για να κυκλοφορήσουν στην αγορά τα νέα χαρτονομίσματα, το διάστημα που απαιτείται είναι μεγάλο. Να σας θυμίσω ενδεικτικά ότι η επιχείρηση σχεδιασμού, εκτύπωσης και κυκλοφορίας του ευρώ κράτησε πάνω από δυόμισι χρόνια, όντας μάλιστα συντονισμένη από τους αρμόδιους ευρωπαϊκούς οργανισμούς. Γι' αυτό λοιπόν εξήγησα ότι στο μεταβατικό αυτό διάστημα, η αγορά θα πρέπει να λειτουργήσει είτε με τα ταχέως αποσυρόμενα ευρώ είτε στη βάση αντιπραγματισμού, δηλαδή στη βάση της ανταλλαγής είδους με είδος. Και γι' αυτό ακριβώς υποστήριξα ότι επιστροφή στη δραχμή θα ισοδυναμεί, στην πρώτη κρίσιμη φάση, με επάνοδο στη δεκαετία του '50.Ερώτηση : Υπάρχουν κάποιοι άνθρωποι οι οποίοι ενδεχομένως, επειδή έχουν χάσει πολλά και δεν μπορούν να χάσουν τίποτε άλλο πηγαίνοντας στη δραχμή, μπορεί αυτό να το θεωρούν μια λύτρωση. Ποιος θα κερδίσει πηγαίνοντας στη δραχμή; Οι αδύναμοι ή αυτοί οι οποίοι είναι πιο ισχυροί να το πω έτσι;Απάντηση : Σε τέτοιες «ανώμαλες» καταστάσεις, αυτοί που κυρίως χάνουν είναι οι πολλοί και οι αδύνατοι. Αυτοί που θα επωφεληθούν, όπως άλλωστε συνέβη και στο παρελθόν σε έκτακτες καταστάσεις, θα είναι οι λίγοι επιτήδειοι. Σίγουρα στο σύνολό της η χώρα θα ζημιωθεί και μάλιστα βαριά.Ερώτηση : Θα μου εξηγήσετε αυτό το επιχείρημα, ότι οι αδύναμοι θα γίνουν ακόμη πιο αδύναμοι; Οτι θα παίρνουν ακόμη λιγότερα, δηλαδή.Απάντηση : Οπως σας έλεγα, ένα μεγάλο τμήμα του διοικητικού μηχανισμού, π.χ. σχολεία, νοσοκομεία, αστυνομία, στρατός κ.λπ., θα υπολειτουργεί. Οι οικονομικές και κοινωνικές συνθήκες θα γίνουν αφόρητες. Το βιοτικό επίπεδο θα κάνει «βουτιά». Το νέο νόμισμα θα υποτιμηθεί σημαντικά, ενδεχομένως έως και 60% - 70%. Στη συνέχεια θα υπάρξει, βεβαίως, κάποια εξισορρόπηση, όμως το οικονομικό και κοινωνικό κόστος της μεταβατικής περιόδου θα είναι τεράστιο. Αλλά και αυτό που αποκάλεσα εξισορρόπηση θα έρθει ύστερα από απανωτές υποτιμήσεις, υπερπληθωρισμό, υψηλά δανειστικά επιτόκια και μεγάλες δυσκολίες προσαρμογής. Πρόοδος δεκαετιών θα πάει άσκοπα χαμένη. Γι' αυτό δεν πιστεύω ότι οι Ελληνες θα ήθελαν να βιώσουμε ένα τέτοιο εφιαλτικό σενάριο, που θα εγκυμονούσε επιπλέον και τεράστιους κινδύνους για την εξωτερική ασφάλεια και τη θέση της χώρας μας. Πιστεύω ότι κάνουν μεγάλο λάθος αυτοί που υποστηρίζουν την επιστροφή στη δραχμή. Είμαι βέβαιος ότι οι πολίτες αυτής της χώρας δεν θα επιτρέψουν την επιστροφή στο μακρινό παρελθόν. Θα συστρατευθούν στον εθνικό αγώνα να γυρίσουμε το ταχύτερο δυνατόν σε τροχιά οικονομικής και κοινωνικής προόδου, εντός της Ζώνης του Ευρώ, διασφαλίζοντας ό,τι θετικό έχουμε πετύχει μέχρι σήμερα, διδασκόμενοι όμως και από λάθη που μας έφεραν στη σημερινή δυσχερή κατάσταση, λάθη που οφείλουμε οι ίδιοι να διορθώσουμε.* Πρόκειται για απόσπασμα της συνέντευξης του κ. Γιώργου Προβόπουλου, η οποία θα προβληθεί σύντομα στον τηλεοπτικό σταθμό ΣΚΑΪ, στο πλαίσιο ειδικού αφιερώματος των «Νέων Φακέλων» για το «Πώς η Ελλάδα έφτασε στο Μνημόνιο».

Την πιό πάνω συνέντευξη του διοικητού της Τραπέζης της Ελλάδος Γ. Προβόπουλου , επιβάλλεται να σχολιάσουμε ως εξής :

1. Ισχυρίζεται ο κ. Γ.Προβόπουλος ότι "με αληθινή κόλαση θα ισοδυναμούσε η επιστροφή της Χώρας στην δραχμή" . Είναι προφανής η πρόθεση του διοικητού της ΤτΕ να αποθαρρύνει, να αδρανοποιήσει και να τρομοκρατήσει τον Ελληνικό Λαό με τέτοιες αναφορές. Θά ώφειλε , ως οικονομολόγος , να γνωρίζει ότι η ονομασία ενός νομίσματος δεν έχει καμμία σχέση με τα κακά πράγματα που αυτός φαντάζεται ότι θα μας συμβούν. Αν , λόγου χάριν, η πλούσια και καπιταλιστική Ελβετία άλλαζε το νόμισμά της (το ελβετικό φράγκο) και υιοθετούσε αντ΄αυτού την Λίρα της Ουγκάντας (!) , μήπως θα κατέρρεε η Ελβετική οικονομία ; Ασφαλώς και όχι . Η ισχύς του νομίσματος μίας Χώρας εξαρτάται από την ισχύ της Οικονομίας της (παραγωγή, παραγωγικότητα κλπ) και όχι από το όνομα του νομίσματος. Σε κάθε περίπτωση όμως , η Πατρίδα μας , όχι μόνον δεν έχει πιά το δικό της νόμισμα αλλά αναγκάζεται να "αγοράζει" από την Γερμανία και τους λοιπούς "φίλους και εταίρους" της, σε πολύ ακριβή τιμή, ένα πανάκριβο νόμισμα που δεν είναι δικό της !

2. Βεβαιώνει ο κ. Γ. Προβόπουλος ότι "στη μεταβατική περίοδο, μέχρι δηλαδή να κυκλοφορήσουν σε φυσική μορφή τα νέα χαρτονομίσματα, δεν θα υπάρχουν πρακτικώς δραχμές παρά μόνον σε λογιστική μορφή κλπ κλπ " . Γιατί κύριε διοικητά της Τραπέζης της Ελλάδος δεν θα υπάρχουν τα νέα χαρτονομίσματα των νέων δραχμών ; Είναι δική σας δουλειά και δική σας ευθύνη να έχετε προνοήσει όπως τα χαρτονομίσματα των νέων δραχμών έχουν έκτυπωθεί μυστικά, έγκαιρα και σε επαρκείς ποσότητες ώστε να καλυφθεί με ασφάλεια η μεγάλη ζήτηση των πρώτων ημερών ή εβδομάδων .Μήπως περιμένετε από άλλους να κάνουν την δική σας δουλειά και αν ναί , από ποιούς ; Αν δεν το κάνετε , αν δεν το έχετε ήδη κάνει, αν δεν έχετε προετοιμάσει την Πατρίδα μας γιά ένα τέτοιο πιθανό ενδεχόμενο φέρετε βαρυτάτη ευθύνη και ασφαλώς θα κληθείτε κάποτε να εξηγήσετε την παράλειψή σας να θωρακίσετε την Πατρίδα μας και να προστατεύσετε τον Λαό μας από το εφιαλτικό σενάριο του αντιπραγματισμού που άκριτα επισείετε κατά των κεφαλών των Ελλήνων !

3. Πιστεύει ή φαίνεται να πιστεύει ο κ. Γ. Προβόπουλος ότι " αυτοί που θα επωφεληθούν (από την επιστροφή στην δραχμή) είναι οι λίγοι και επιτήδειοι" . Προφανώς υπονοεί ότι αυτοί , οι "λίγοι και επιτήδειοι" δηλαδή, θα έχουν φροντίσει να αποθησαυρίσουν ευρώ σε ελβετικές ή άλλες ξένες τράπεζες και θα μπορούν μετά να εισπράττουν περισσότερες νέες δραχμές , αφού το νέο εθνικό μας νόμισμα θα διολισθαίνει συνεχώς έναντι του ευρώ. Αυτό είναι αληθές , αλλά "δεν κομίζει γλαύκα εις Αθήνας" ο διοικητής της ΤτΕ . Παντού στον Κόσμο το ίδιο συμβαίνει. Και στην Ελλάδα το ίδιο συνέβαινε : Το 1968 , ένα γερμανικό μάρκο ετιμάτο 10 δραχμές . Το 2002 , ένα γερμανικό μάρκο ετιμάτο 170 δραχμές. Μέσα σε 35 περίπου χρόνια η ελληνική δραχμή υποδεκαεπταπλασιάσθηκε έναντι του γερμανικού μάρκου. Η Ελλάδα όμως ΚΑΙ έζησε ΚΑΙ ανεπτύχθη . Δεν επτώχευσε όπως de facto έχει συμβεί επί των ημερών σας, κύριε διοικητά ! Ούτε εκινδύνευσε να λεηλατηθεί και να ξεπουληθεί όπως πρόκειται , σύμφωνα με όλες τις ρεαλιστικές ενδείξεις, να συμβεί με την υπερψήφιση των νέων επαχθών δανειακών συμβάσεων που , με υπερβάλλοντα ζήλο, προωθεί η κυβέρνηση Παπαδήμου στην Βουλή γιά επικύρωση με αυξημένη πλειοψηφία , γιά να τηρηθεί η σχετική πρόνοια του ήδη καταπατηθέντος Συντάγματος της Χώρας μας !

4. Αποφεύγει ο κ. Γ. Προβόπουλος επιμελώς να αναφέρει οτιδήποτε, γιά την αναγκαία ανάπτυξη που είναι απαραίτητη γιά την διάσωση της Πατρίδας μας, αρκούμενος σε χιλιοειπωμένα ευχολόγια ("θα συστρατευθούμε στον εθνικό αγώνα να γυρίσουμε το ταχύτερο δυνατόν σε τροχιά οικονομικής και κοινωνικής προόδου, εντός της Ζώνης του Ευρώ κλπ κλπ"). Αν και όταν η Ελλάδα βγεί από τα επακόλουθα μνημόνια (περί το 2015) , το εξωτερικό δημόσιο χρέος της θα έχει υπερβεί τα 500 δις ευρώ, κύριε διοικητά της ΤτΕ . Η κρατική μας περιουσία, οι δημόσιες επιχειρήσεις μας , η γή μας, το υπέδαφός μας καθώς και όλες μας οι υποδομές θα έχουν λεηλατηθεί και ο Λαός μας θα έχει εξαθλιωθεί ! Ποιός ή ποιοί θα θέλουν ή θα μπορούν να δανείσουν τότε την Πατρίδα μας ; Ποιοί θα είναι εκείνοι που θα χρηματοδοτήσουν τον παντελώς κατεστραμμένο παραγωγικό μας ιστό ;

Κύριε διοικητά της Τραπέζης της Ελλάδος : Χάσατε μιά μεγάλη ευκαιρία να σιωπήσετε . Υποπέσατε σε βαρύτατο σφάλμα..!

"Δει γαρ δίκαιος, σώφρων και αγαθός ανήρ σιωπάν ή λέγειν τα καίρια" . ( Αισχύλου , "Πέρσαι").

Μιχάλης Σ. Βάρδας
Πρώην Γραμματέας της Κεντρικής Επιτροπής του ΛΑ.Ο.Σ. , Αθήνα.